Metoda ISEL | Nasze materiały | Blog językowy | Kontakt

Strona główna > Blog językowy > Past Perfect vs. Past Simple - podstawy

Blog językowy

---

Ze względu na dużą liczbę czasów w języku angielskim, należy dobrze poznać i zrozumieć ich istotę, aby móc swobodnie i poprawnie je stosować. Powierzchowna nauka może przynieść co najwyżej doraźne korzyści w postaci zaliczonego sprawdzianu. Dzisiaj przyjrzymy się idei czasu Past Perfect, który znajduje swoje zastosowanie przede wszystkim w opowiadaniach, mowie zależnej, a także w omówionych już przeze mnie okresach warunkowych trzeciego typu i ich wariantach oraz w konstrukcji z wish.

Przeczytajmy uważnie poniższe teksty i zastanówmy się, czym się różnią.

Oba teksty przekazują nam te same informacje, ale w różny sposób. Nie szukajmy w tekście nr 2 różnicy w postaci brakujących słów (np. po studiach, w końcu, jako), ale postarajmy się dostrzec zmiany w kompozycji tekstu. Widzicie już różnicę?

Tekst nr 1 podaje fakty w porządku chronologicznym: najpierw Paweł był na studiach, interesował się wówczas historią sztuki, potem skończył studia, następnie wysłał podania o pracę, a w końcu dostał posadę w muzeum.

Tekst nr 2 ma inny układ. Mimo że podobnie jak w tekście nr 1 wszystkie fakty dotyczą przeszłości, nie pojawiają się one jednak w tekście we właściwej chronologii - niektóre z nich występują w tekście wcześniej niż to miało miejsce w rzeczywistości. Na samym początku dowiadujemy się, że Paweł był historykiem i pracował w muzeum, ale zanim jednak został historykiem, był studentem i interesował się historią sztuki, a zanim dostał pracę w muzeum, wysłał wiele podań.

Ponieważ w języku polskim mamy jeden czas przeszły (już prawie nie używa się czasu zaprzeszłego), w obu tekstach jest ten sam czas. W języku angielskim sytuacja jest inna. Jeśli w wypowiedzi zachowana jest rzeczywista kolejność faktów, wówczas używamy czasu Past Simple. Tekst nr 1 zostanie zatem przetłumaczony w następujący sposób:

Gdy w tekście mamy do czynienia ze zmianą kolejności prezentowania faktów, wówczas czynność (lub stan), która w rzeczywistości odbyła się wcześniej (przed inną czynnością/stanem), wyrażana jest w czasie Past Perfect. W tekście nr 2 fakt, że Paweł miał bzika na punkcie historii sztuki, będzie wyrażony w czasie Past Perfect, bo w rzeczywistości miał miejsce wcześniej niż jego praca w muzeum. Podobnie, informacja o wysłaniu podań będzie w czasie Past Perfect, ponieważ wysłał podania, zanim dostał pracę. Jedyną odpowiedź również otrzymał przed dostaniem pracy. Spójrzmy więc, jak będzie wyglądać przetłumaczony tekst.

Podsumowując, jeśli dwa wydarzenia miały miejsce w przeszłości, to wydarzenie wcześniejsze wyrażamy w czasie Past Perfect, a wydarzenie późniejsze w czasie Past Simple. Past Perfect to inaczej mówiąc "przeszłość w przeszłości".

Na zakończenie spójrzmy, jak zmienia się znaczenie zdania w zależności od tego, czy użyjemy czasu Past Perfect czy Past Simple.

1. When I switched on the TV, the match started.
2. When I switched on the TV, the match had started.

Ze zdania nr 1 wynika, że włączyłem telewizor zanim rozpoczął się mecz i mogłem obejrzeć transmisję od początku. Zdanie nr 2 przekazuje nam natomiast informację, że mecz zaczął się, zanim włączyłem TV, więc początku nie widziałem.

Podobną interpretację zastosujemy do następującej pary zdań:

1. When Robert arrived, Joanna left.
2. When Robert arrived, Joanna had left.

Pytania:

1. Z którego zdania wynika, że Joanna nie spotkała się z Robertem?
2. Z którego zdania można wyciągnąć wniosek, że Joanna spotkała się z Robertem?

Myślę, że bez problemu potraficie odpowiedzieć na powyższe pytania.

Spis tematówPoprzedni tematNastępny temat